Gökkuşağı

Evimin kapıları açılsa seninle Kolların bir gökkuşağı sarılırken.
Önce gülen gözlerin..
Saçların gecenin siyahı
Ellerin incecik sonra, 

Hoş geldim..

Ödünç degil sevgiler
Kıyı boyu martılar kadar gerçek,
Güne başlatan ilk nefes gibi. Ruhumu bırakıveriyorum güzel kalbine,
Boynunda uzanıp kalsam oracıkta..

Geçer hepsi;
Ne yolların yorgunluğu,
Ne de zerresi kalır karamsarlıkların
Yavaşlar yelkovanları saatlerin, 

Yanağında her soluğum bir Ege huzuru..

Peşinden sen sormadan dökülür kelimeler bir telaşla..
Yada sessizlik olsun varsın.
Hiç bir şey söylemeden öylece dursak yan yana,
Biz oluyoruz ya hani...

Zaten ellerinden anlarım yüreğinin rengini, Umudunu,korkunu,mutluluğunu;
Uzerime siner hepsi,
Belki sen olurum sonra..
Ve gözyaşılarını omuzumda taşırım..
Gülüşlerin hayatimin orta yeri.

Kalbime açılır evimin kapıları. 

Seni bulurum içinde. 

Ömrümüz bir çınar ağacı, 

Birlikte uzanırız gölgesine. 

Yağmur yağsa da güneş açar hemen.
Ardından koşar gelir yedi renk; 

Kırmızı,turuncu,sari,yeşil,lacivert,mavi ve mor.
Kollarımız gökkuşağı olur...